Wczoraj, w czwartek 18 czerwca, pożegnaliśmy Joannę Świętalską, wspaniałego nauczyciela, oddanego wychowawcę. Całą swoją pracę zawodową związała ona tylko z jedną szkołą – Szkołą Podstawową nr 3 im. Jana Pawła II w Myślenicach.
Z pasją i zaangażowaniem uczyła wychowania fizycznego. Wiele uwagi poświęcała realizacji poszerzonego programu nauczania z zakresu pływania. Uczniowie pracujący pod jej kierunkiem odnosili znaczące sukcesy w sporcie. Współtworzyła tradycję szkoły, dzieliła się wiedzą i doświadczeniem, pełniąc funkcję przewodniczącej zespołu przedmiotowego. Była wspaniałym i oddanym wychowawcą kilku pokoleń. Potrafiła z troską i sercem pochylać się nad uczniami z niepełnosprawnością, przez których była uwielbiana. Ufali jej i pozwalali się prowadzić przez trudy szkolnej edukacji. Zawsze stała po stronie ucznia. Dostrzegała jego potrzeby i indywidualne możliwości, z sercem podchodziła do wszelkich zadań. Za tę wzorową, pełną oddania postawę, została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Uczyła jak żyć
Żegnając śp. Joannę Świętalską, żegnamy nie tylko oddanego nauczyciela, lecz również wspaniałą koleżanką i przyjaciółkę. Swoim poczuciem humoru, dystansem do spraw błahych, potrafiła doskonale rozbawić, wzbudzić radość, ale i refleksję. Była kompanem, z którym przyjemnie szło się ramię w ramię każdego dnia w jednym wspólnym kierunku. Nie miała wrogów, ludzi sobie niechętnych. Zjednywała każdego profesjonalizmem i odpowiedzialnością, wysoką kulturą osobistą i zaangażowaniem. Przez całe życie wierna zasadom: uczciwości, lojalności i pomocy. Swoją postawą uczyła jak żyć, czerpać radość z każdej chwili, jak być tu i teraz na sto procent. Była typem skowronka, lubiła czas kiedy budzi się dzień. Latem siadała wówczas z kubkiem kawy w ogrodzie, wsłuchiwała się w odgłosy natury, zachwycała się pięknem przyrody otaczającego nas świata.
Troska o rodzinę
Rodzina, dom, wspólnie spędzony czas z bliskimi były dla Joanny Świętalskiej najważniejsze. Żyła szczęściem rodzinnym, radością z wspaniałych córek oraz kochającego i wspierającego męża. Dbała o każdy szczegół, zwracała uwagę na detale tworzące klimat i atmosferę domu. Kochała rękodzieło. Tworzyła niezwykłe hafty. Dopieszczała rodzinę, dom i przyjaciół. Uczyła, co w życiu najważniejsze. Wytrwale chroniła bliskich, nawet za cenę własnego cierpienia. Asiu, byłaś wspaniałym człowiekiem. Twoje dobre czyny idą dziś za Tobą. Byłaś i pozostaniesz natchnieniem, a to przywilej wybranych. Z głębi naszych serc dziękujemy Ci, że byłaś wśród nas, że mieliśmy szczęście ubogacać się z Tobą. Ten proces trwa. Zapewniamy Cię o naszej wdzięczności, modlitwie i pamięci. Spoczywaj w pokoju.
Dyrekcja, nauczyciele, uczniowie i rodzice ze Szkoły Podstawowej nr 3 w Myślenicach
