23 czerwca 1940 roku Niemcy po przygotowanej i przeprowadzonej prowokacji, aresztowali i zamordowali 35 Myśleniczan
Aresztowano 10 zakładników, mieszkańców Myślenic. Wcześniej zostali oni poinformowani, że zostali wyznaczeni jako zakładnicy, „celem odparcia aktów sabotażu”. Jako zakładnicy, przez dwa tygodnie mieli się meldować w biurze burmistrza. W chwili przeprowadzania akcji dokonano dalszych aresztowań. Wcześniej wyznaczonych zakładników oraz kolejnych 25 aresztowanych zgromadzono pod budynkiem poczty i sfotografowano. Po tej haniebnej demonstracji, aresztowanych przewieziono do więzienia Montelupich w Krakowie. Aresztowani dowiedzieli się, że jeżeli nie znajdzie się sprawca zamachu, zostaną rozstrzelani.
Byli to : Emil Bicz, Tadeusz Bursztyn, Antoni Burtan – zakładnik, Kazimierz Burtan, Roman Czepiel, Adam Dutkiewicz, Kazimierz Dutkiewicz, Józef Fijał, Wincenty Frączek – zakładnik, Jan Gębicki, Marian Gębicki, Jan Goławiecki, Józef Goławiecki – zakładnik, Abraham Goldblum, Roman Gorączko, Jerzy Gorączko, Antonina Gorączkówna, Zofia Gorączkówna, Stanisław Hołuj, Wojciech Hosaja – zakładnik, Czesław Adam Janowski, Stanisław Jędrzejowski – zakładnik, Andrzej Miętus – zakładnik, Kazimierz Orzechowski, Roman Piesch, Mieczysław Pilch, Kazimierz Skóra – zakładnik, Socina, Antoni Stożek, Stanisław Syrek – zakładnik, Antoni Święch-zakładnik, Karol Święch, Franciszek Ujczak, Zygmunt Udziela, Piotr Wierciak – zakładnik.
Większość z aresztowanych Myśleniczan wywieziono do Fortu w Krzesławicach i tam rozstrzelano. Rodziny zamordowanych poinformowano o śmierci bliskich z powodu między innymi zapalenia płuc, ataku serca, udaru mózgu.
Wybór zakładników i aresztowanych nie był przypadkowy, hitlerowcy zgodnie ze swoim planem stosowanym w Polsce i innych krajach okupowanych, zawsze starali się w pierwszym rzędzie mordować tych mieszkańców, którzy stanowili elitę danej społeczności, aby przez to działanie osłabić strukturę społeczną.
