Przed nami XII Otwarta Przysłona mgFoto, która odbędzie sie 18 lutego w Studio mgFoto w Myślenickim Ośrodku Kultury i Sportu. Tym razem gościem będzie – Bart Krężołek „Subiektywny Dokument”.
Nie ma lepszej propozycji na ponury, zimowy wieczór jak okazja do spotkania z ciekawymi ludźmi, ciekawymi fotografiami i nie mniej ciekawymi opowieściami o nich. A wszystko to już za tydzień 18 lutego w Studio mgFoto w Myślenickim Ośrodku Kultury i Sportu w Myślenicach , ul Piłsudskiego 20 (wejście po schodkach od strony Biblioteki).
Spotkanie będzie poświęcone subiektywnemu dokumentowi, czyli osobistemu podejściu do rejestrowania rzeczywistości. Część pierwsza, będzie oprowadzaniem autorskim po wystawie „Mute”, która jest właśnie eksponowana w Galerii mgFoto w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Myślenicach.
W części drugiej gość mgFotopokaże na przykładzie własnych projektów i cykli fotograficznych jak wykorzystać emocje, wspomnienia i indywidualną perspektywę do tworzenia fotografii.
Bartłomiej Krężołek /Bart Krezolek/, urodzony w 1977 roku, mieszka w Krakowie. Niezależny fotograf dokumentalny, laureat nagrody Grand Press Photo, członek ZPAF. Obecnie studiuje na studiach magisterskich w Instytucie Twórczej Fotografii w Opawie (Czechy). Posiada tytuł licencjata z zakresu fotografii oraz magistra finansów na uniwersytetach w Polsce i Wielkiej Brytanii.
– „Fotografia jest dla mnie formą narracji, w której łączę introspektywne spojrzenie z refleksją nad otaczającą rzeczywistością. Czerpię z tradycji dokumentalnej, ale zawsze poszukuję sposobów na wyjście poza jej klasyczne ramy, aby nadać obrazom wielowymiarowy charakter. W mojej pracy estetyka czarno-biała pełni szczególną rolę, pozwalając mi skupić się na subtelnych relacjach światła i cienia, a jednocześnie nadając fotografiom wyrazisty i ponadczasowy klimat noir. Inspiracje odnajduję zarówno w pracach japońskich mistrzów Daidō Moriyama, jak i w intymnych, emocjonalnych fotografiach skandynawskich twórców, takich jak Anders Petersen. Proces twórczy często wiąże się dla mnie z badaniem relacji między człowiekiem a przestrzenią. W cyklach takich jak „We can plant a house, we can build a tree” eksploruję skutki urbanizacji, zwracając uwagę na jej wpływ na estetykę i tożsamość miejską. Moje obrazy dokumentują transformację przestrzeni, ale jednocześnie pozostawiają widzowi przestrzeń do refleksji nad jej symboliką i znaczeniem. W projektach takich jak „I wish the Sun would never rise again” eksperymentuję z formą, sięgając po kolaże. Twórczość traktuję jako akt głębokiego zaangażowania i medytacji. Każdy cykl jest dla mnie nie tylko formalnym wyzwaniem, ale także próbą uchwycenia ulotnych emocji, które definiują nasze relacje z przestrzenią i ze sobą nawzajem.”
